وقتی یوگا تمرین می کنید ، معمولاً یک توالی حرکتی را دنبال می کنید – اما در یوگای کودک چه معنایی دارد؟

در کلاس یوگای بزرگسالان، چه در حال انجام یک توالی حرکتی خاص مانند سری اصلی حرکات آشتانگا باشید و چه با تدریس معلم در جریان وینیاسا یا یوگای قدرتی، شما از سوی معلم خود در طیف وسیعی از وضعیت های یوگا هدایت می شوید و کلاس خود را با شاواسانا (ریلکسیشن) به پایان می برید. حتی اگر معلم شما فقط روی چند وضعیت در کلاس کار می کند ، آنها به ترتیب آن وضعیت ها، فکر خواهند کرد و شما را با گرم کردن، تقویت قدرت و ایجاد تعادل، حرکات پیچ، حرکات باز کننده ، کشش و در نهایت ریلکسیشن به شاواسانا راهنمایی می کند. عامل ارتباطی در کلاس، تنفس و آگاهی هوشیارانه در تماشا و مشاهده آنچه در حال تمرین است، می باشد.

در یوگای کودک ما وضعیت ها را در یک داستان دنبال می کنیم – این راهی عالی برای طراحی تمرین یوگای کودک است!

توالی وضعیت ها در کلاس یوگای کودک اغلب به صورت یک داستان ساخته می شود و هر وضعیت، یک رویداد یا ویژگی را در داستان زنده می کند. ما بچه ها را برای آماده سازی برای ماجراجویی خود با “ایجاد پیک نیک” (پیچ های نشسته و خم به جلوها) یا بیرون آوردن نور خورشید با “سلام خورشید!” (سلام بر خورشید) گرم می کنیم. پس از آن کلاس، درست مانند قوس یک کلاس بزرگسالان، شامل حرکات پیچ و خم به جلو و همچنین خم به پشت، حالت تعادل ، بازکننده های مفصل ران ، کشش های کناری، وضعیت های تقویتی و کارهای اصلی قبل از پایان “ریلکسیشن” خواهد بود. همه این وضعیت ها باید در زمینه داستان منطقی باشند تا بچه ها آن را دنبال کنند. در طول راه ما توجهات و تجربیات خود را کنار هم قرار می دهیم تا ایده توجه به آنچه در حال رخ دادن است را به اشتراک بگذاریم.

ارسال پاسخ